به نظر بعضی از محققان، نام شهر لالجین شکل تغییر یافتۀ کلمۀ “لاچین” می باشد که این واژه نام پرنده ای شکاری و همچنین نام یکی از قبایل ترک تبار است که سال های دور به این منطقه کوچ کرده اند و در این منطقه که امروز لالجین نام دارد ساکن شده اند. به همین خاطر است که شهر لالجین به این نام خوانده می شود و به نوعی مسکن ترکان لاچین شده است.
از نکات جالب این نام این است که در کشور آذربایجان شهری وجود دارد که لالجین خوانده می شود که این شهر توسط کشور ارمنستان اداره می شود. به عقیده عده ای دیگر از محققان نام لالجین از قسمت “لاله” و “جین” ساخته شده است. پسوند “جین” دلالت از مکان دارد و در بسیاری از نام های شهرستان های استان همدان این پسوند موجود است. همانند: گنده جین، توی جین، فارس جین و… به خاطر همین موضوع است که در اصل شهر لالجین به معنای آبادی لاله است.
به عقیدۀ بعضی از مردم شهر، لشگر چنگیز خان مغول در زمان گذشتن از شهر همدان، از شهر لالجین گذشته و با دیدن هنر سفالگری مردم این شهر، جمعی از مردم شهر لالجین را به چین فرستاده است تا هنر سفالگری را از آن دیار بیاموزند. این عده که توسط چنگیز به چین فرستاده شده بودند، پس از چندین سال پس از آموختن سفالگری به لالجین باز می گردند و به خاطر همین است که این روستا را از آن زمان “لاله چین” خوانده اند. اما تلفظ پارسی آن لالجین می باشد. در واقع نام اصلی و در واقع نام صحیح آن به شکل “لَلین” یا “لالون” است که به زبان ترکی می باشد.