شهر لالجین در طول تاریخ خود 2 بار به کلی ویران شده است. اولین بار در زمان حمله مغول ها و بار دوم در زمان حمله افغان ها به ایران در زمان صفویه. حمله افغان ها بسیار ویرانگر تر از حمله مغول ها بوده است چون که هنوز هم که هنوزه واژه هایی مانند “اوغان” (افغان) در ذهن پیران و سالخوردگان ایجاد ترس می کند.
علاوه بر دو حمله ای که در بالا ذکر شد لالجین توسط مردآویج (موسس سلسله آل زیار) و خوارزمشاهیان نیز خرابی هایی به خود دیده است. همان گونه که حمدالله مستوفی می نویسد:
همدان پنج دیار دارد. نخست فریوار در اطراف شهر است تا 2 فرسنگی (اطراف اسد آباد کنونی) 75 قریه است و لالجین و فخر آباد و قاسم آباد…
برداشت ما از نوشته مستوفی این است که شهر لالجین در سده هشتم از بزرگ ترین و معروف ترین به اصلاح حومه های همدان بوده است. چرا که مورخ از میان 75 روستاهای فریوار به چند روستا از جمله لالجین اشره کرده است.
بیشتر مردم لالجین منطقه قبلی این لالجین را سمت شمال و شمال غربی آن شهر می دانند. طوری که هنگام حفاری در این منطقه آثاری از تنور، چاه و… پیدا می شود. به عقیدۀ عده ای از مورخان لالجین در زمان های دور در اطراف موسی آباد بوده است. همان طور که در تاریخ همدان، در این مورد نوشته ها به دست آمده است.